آکادمی جذب پلتفرم توانمندسازی حرفه‌ای

آکادمی جذب یک پلتفرم جامع در حوزه مدیریت منابع انسانی است. ما با ارائه راهکارهای کاربردی در قالب آموزش، مشاوره و کوچینگ به مدیران کمک می‌کنیم تا سرمایه های انسانی خود را حرفه ای نگهداری کنند.

آکادمی جذب پلتفرم توانمندسازی حرفه‌ای

آکادمی جذب یک پلتفرم جامع در حوزه مدیریت منابع انسانی است. ما با ارائه راهکارهای کاربردی در قالب آموزش، مشاوره و کوچینگ به مدیران کمک می‌کنیم تا سرمایه های انسانی خود را حرفه ای نگهداری کنند.

هنر رهبری: چه زمانی مداخله کنیم و چه زمانی عقب بایستیم؟

چکیده رهبری اثربخش نیازمند تعادل دقیق میان مداخله در امور و ایجاد فضای استقلال برای اعضای تیم است. این مقاله به بررسی شرایطی می‌پردازد که در آن رهبران باید به طور فعال وارد عمل شوند و موقعیت‌هایی که بهتر است عقب‌نشینی کنند تا استقلال تیم حفظ شود.

مقدمه یکی از چالش‌های بزرگ رهبران، یافتن نقطه تعادل میان راهنمایی کارکنان و خودمختاری آن‌هاست. مداخله بیش از حد می‌تواند منجر به وابستگی و کاهش خلاقیت شود، در حالی که کناره‌گیری بیش از حد ممکن است باعث سردرگمی و کاهش بهره‌وری گردد. در این مقاله، رویکردهای تصمیم‌گیری برای زمان مناسب مداخله و زمان مناسب برای عقب‌نشینی بررسی می‌شود.

چه زمانی مداخله کنیم؟ در برخی موارد، ورود مستقیم رهبر ضروری است. مهم‌ترین شرایطی که رهبران باید مداخله کنند عبارت‌اند از:

  • در شرایط بحرانی: زمانی که سازمان یا تیم با یک چالش جدی یا بحران روبه‌رو است، رهبران باید تصمیم‌گیری سریع و قاطع داشته باشند.

  • در صورت کمبود تجربه یا مهارت: اگر اعضای تیم دانش یا مهارت کافی برای انجام یک وظیفه خاص را نداشته باشند، مداخله رهبر برای هدایت و آموزش ضروری است.

  • هنگام انحراف از ارزش‌ها و مأموریت سازمانی: اگر عملکرد تیم از مسیر اصلی سازمان منحرف شود، رهبر باید وارد عمل شود تا ارزش‌های اصلی حفظ شوند.

  • در صورت بروز تعارضات شدید: درگیری‌های میان اعضای تیم که بر کارایی و فرهنگ سازمانی تأثیر منفی می‌گذارد، نیازمند مداخله رهبر برای حل اختلافات است.

چه زمانی باید عقب بایستیم؟ رهبران همیشه نباید در همه جزئیات حضور داشته باشند. برخی از موقعیت‌هایی که عقب‌نشینی مؤثرتر است عبارت‌اند از:

  • زمانی که تیم مهارت و تجربه کافی دارد: وقتی اعضای تیم به خوبی از پس وظایف خود برمی‌آیند، اعتماد به آن‌ها و واگذاری مسئولیت‌ها می‌تواند بهره‌وری را افزایش دهد.

  • در شرایطی که خلاقیت و نوآوری مورد نیاز است: مداخله بیش از حد رهبر می‌تواند خلاقیت را سرکوب کند. رهبران باید فضا را برای ایده‌پردازی و نوآوری باز بگذارند.

  • وقتی که تیم نیاز به استقلال و انگیزه دارد: دادن آزادی به کارکنان برای تصمیم‌گیری باعث افزایش انگیزه و مسئولیت‌پذیری آن‌ها می‌شود.

  • در مواقعی که کنترل بیش از حد باعث کاهش بهره‌وری می‌شود: کنترل مداوم عملکرد کارکنان می‌تواند باعث کاهش اعتمادبه‌نفس و کاهش احساس مالکیت آن‌ها نسبت به کارشان شود.

نتیجه‌گیری رهبران موفق کسانی هستند که می‌دانند چه زمانی باید وارد عمل شوند و چه زمانی باید اجازه دهند تیم به‌طور مستقل عمل کند. ایجاد تعادل میان مداخله و عقب‌نشینی نه تنها به بهبود عملکرد سازمان کمک می‌کند، بلکه موجب افزایش انگیزه و توانمندی اعضای تیم نیز می‌شود. شناخت این زمان‌بندی یکی از مهم‌ترین مهارت‌های یک رهبر کارآمد است.

کلیدواژه‌ها: رهبری، مدیریت تیم، تصمیم‌گیری، مداخله، استقلال کارکنان
آکادمی جذبhttps://jazbacademy.ir/

نسل Z (Gen Z)

نسل Z (Gen Z) به نسلی گفته می‌شود که معمولاً بین اواسط دهه ۱۹۹۰ تا اوایل ۲۰۱۰ متولد شده‌اند. این نسل بعد از نسل هزاره (Millennials) و قبل از نسل آلفا قرار دارد. ویژگی‌های اصلی نسل Z شامل موارد زیر است:

دیجیتال نیتیو 
با اینترنت، شبکه‌های اجتماعی، و گوشی‌های هوشمند بزرگ شده‌اند. بسیاری از آن‌ها از کودکی به فناوری دسترسی داشته‌اند.

چند وظیفه‌ای و سریع 
عادت دارند چندین کار را هم‌زمان انجام دهند و اطلاعات را سریع پردازش کنند، اما تمرکز آن‌ها نسبت به نسل‌های قبل کوتاه‌تر است.

خلاق و کارآفرین 
بسیاری از آن‌ها به دنبال مسیرهای شغلی مستقل، کسب‌وکارهای آنلاین و فریلنسری هستند.

اهمیت به تنوع و هویت 
نگرش بازتری نسبت به تفاوت‌های فرهنگی، هویتی، و اجتماعی دارند و بر عدالت اجتماعی و محیط‌زیست تأکید دارند.

مصرف‌کنندگان آگاه 
برندهایی را که از نظر اخلاقی مسئولیت‌پذیر هستند، حمایت می‌کنند و نسبت به تبلیغات سنتی بی‌اعتمادترند.

در کل، نسل Z نسلی متصل به فناوری، سریع، انعطاف‌پذیر و خلاق است که نسبت به نسل‌های قبل، انتظارات متفاوتی از دنیا دارد. 


وب سایت آکادمی جذبhttps://jazbacademy.ir/

خوش‌بینی زیاد به تیم‌ آسیب می‌زند + کیس + راهکار

خوش بینی

خوش‌بینی یکی از ویژگی‌های کلیدی یک رهبر موفق است. این ویژگی می‌تواند به تیم انگیزه بدهد، امید را در شرایط سخت زنده نگه دارد و عملکرد کلی را بهبود بخشد. بااین‌حال، خوش‌بینی بیش‌ازحد می‌تواند مشکلاتی ایجاد کند که به جای کمک، مانعی برای پیشرفت تیم شود. خوش‌بینی افراطی ممکن است باعث نادیده گرفتن موانع، ایجاد انتظارات غیرواقعی و کاهش اعتماد تیم شود.
در این مقاله، به پنج نشانه‌ای که نشان می‌دهد خوش‌بینی شما ممکن است به تیم‌تان آسیب بزند، اشاره خواهیم کرد و راهکارهایی برای حفظ تعادل بین مثبت‌اندیشی و واقع‌گرایی ارائه می‌دهیم.

۱. نادیده گرفتن واقعیت‌ها

چرا این اتفاق می‌افتد؟

رهبرانی که بیش‌ازحد خوش‌بین هستند، ممکن است تمایل داشته باشند که تنها روی جنبه‌های مثبت یک موقعیت تمرکز کنند و چالش‌ها، موانع و محدودیت‌های منابع را نادیده بگیرند. آنها ممکن است با این باور که “همه چیز درست خواهد شد” از پرداختن به مشکلات واقعی اجتناب کنند.

اثرات منفی

نادیده گرفتن واقعیت‌ها می‌تواند منجر به اتخاذ تصمیمات نادرست شود، زیرا استراتژی‌ها و برنامه‌ریزی‌های تیم بر اساس داده‌های نادرست یا ناقص شکل می‌گیرند. این مسئله ممکن است در بلندمدت به کاهش اعتماد تیم نسبت به رهبر منجر شود.

مطالعه‌ی موردی: شکست شرکت Theranos

شرکت Theranos که توسط الیزابت هولمز تأسیس شد، نمونه‌ای از نادیده گرفتن واقعیت‌هاست. هولمز به شدت خوش‌بین بود که فناوری آزمایش خون این شرکت بدون مشکلات فنی کار خواهد کرد. او وعده داده بود که با چند قطره خون می‌توان صدها آزمایش پزشکی را انجام داد، اما در واقعیت، این فناوری هرگز به درستی عمل نکرد.

با وجود هشدارهای دانشمندان و کارشناسان، او همچنان ادعا می‌کرد که محصول شرکت انقلابی خواهد بود. این خوش‌بینی افراطی باعث شد سرمایه‌گذاران میلیون‌ها دلار در این شرکت سرمایه‌گذاری کنند، اما زمانی که نهادهای نظارتی متوجه نقص‌های فناوری شدند، Theranos سقوط کرد و الیزابت هولمز به جرم فریبکاری محکوم شد. این نمونه نشان می‌دهد که چگونه نادیده گرفتن مشکلات واقعی می‌تواند منجر به فروپاشی کامل یک شرکت شود.

راهکار

  • رهبران باید علاوه بر خوش‌بینی، بر داده‌ها و شواهد واقعی نیز تکیه کنند.
  • ارزیابی مستمر شرایط و بررسی اطلاعات جدید می‌تواند به تصمیم‌گیری واقع‌بینانه‌تر کمک کند.
  • دریافت بازخورد از تیم و تحلیل ریسک‌ها ضروری است.

۲. سرکوب نگرانی‌های تیم

چرا این اتفاق می‌افتد؟

گاهی رهبران بیش‌ازحد خوش‌بین فضایی ایجاد می‌کنند که در آن اعضای تیم احساس می‌کنند نباید مشکلات و نگرانی‌های خود را مطرح کنند، زیرا ممکن است به چشم افراد منفی‌باف دیده شوند.

اثرات منفی

  • تیم ممکن است احساس کند که نگرانی‌هایش نادیده گرفته می‌شود
  • عدم بیان مشکلات می‌تواند به بحران‌های غیرمنتظره منجر شود
  • ایجاد احساس ناامنی روانی در بین اعضای تیم

راهکار

  • رهبران باید فضایی ایجاد کنند که در آن اعضای تیم بدون ترس از قضاوت بتوانند مشکلات را مطرح کنند.
  • جلسات بازخورد منظم برگزار شود تا اعضای تیم احساس کنند که شنیده می‌شوند.
  • تشویق تیم به ارائه ایده‌ها و راهکارهای جایگزین.

۳. ایجاد انتظارات غیرواقعی

چرا این اتفاق می‌افتد؟

یکی از خطرات خوش‌بینی بیش‌ازحد این است که رهبر تیم وعده‌هایی می‌دهد که تحقق آنها دشوار یا غیرممکن است. این وعده‌ها ممکن است تیم را در شرایط سختی قرار دهد و فشار غیرضروری ایجاد کند.

اثرات منفی

  • افزایش فشار کاری و استرس در تیم
  • ایجاد ناامیدی در صورت برآورده نشدن انتظارات
  • کاهش اعتماد اعضای تیم به رهبر

راهکار

  • تعیین اهدافی که هم چالش‌برانگیز و هم واقع‌بینانه باشند.
  • شفاف‌سازی درباره موانع و چالش‌های احتمالی.
  • استفاده از تحلیل داده‌ها و بررسی منابع موجود قبل از ارائه وعده‌های بزرگ.

خوش‌بینی

۴. عدم آمادگی برای بدترین سناریوها

چرا این اتفاق می‌افتد؟

رهبرانی که بیش‌ازحد خوش‌بین هستند، معمولاً برنامه‌ای برای مواقع بحرانی ندارند. آنها بر این باورند که «همه چیز درست پیش خواهد رفت» و به همین دلیل، از برنامه‌ریزی برای چالش‌های احتمالی غافل می‌شوند.

اثرات منفی

  • عدم آمادگی تیم در مواجهه با بحران‌ها
  • افزایش استرس و فشار بر تیم در شرایط بحرانی
  • کاهش کارایی و بهره‌وری در مواقع حساس

مطالعه‌ی موردی: بحران بوئینگ 737 مکس

شرکت بوئینگ در توسعه هواپیمای 737 مکس، به‌جای در نظر گرفتن مشکلات فنی، به‌شدت خوش‌بینانه به کار خود ادامه داد. سیستم MCAS که برای بهبود پایداری پرواز طراحی شده بود، دارای نقص‌های اساسی بود، اما مدیران بوئینگ این مشکلات را نادیده گرفتند. خلبانان به درستی از نحوه کار این سیستم آگاه نبودند و دو سانحه مرگبار در سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ رخ داد که جان ۳۴۶ نفر را گرفت.

این حوادث باعث شد که مدل 737 مکس در سراسر جهان زمین‌گیر شود، بوئینگ میلیاردها دلار ضرر کند و اعتماد مسافران به این شرکت کاهش یابد. این نمونه نشان می‌دهد که خوش‌بینی بدون آمادگی برای سناریوهای بدتر می‌تواند چه پیامدهای وحشتناکی داشته باشد.

راهکار

  • رهبران باید علاوه بر خوش‌بینی، سناریوهای مختلف را در نظر بگیرند و برای چالش‌های احتمالی برنامه داشته باشند.
  • ایجاد برنامه‌های اضطراری و آموزش تیم برای مواجهه با بحران‌ها.
  • ارزیابی مداوم ریسک‌ها و به‌روزرسانی برنامه‌های واکنش به بحران.

۵. کاهش اعتماد به نفس تیم

چرا این اتفاق می‌افتد؟

اگر یک تیم بارها و بارها با چالش‌هایی روبه‌رو شود که رهبر آنها پیش‌بینی نکرده بود، اعضای تیم احساس ناامیدی خواهند کرد. آنها ممکن است به این نتیجه برسند که تلاش‌هایشان بی‌فایده است، زیرا بارها با شکست مواجه شده‌اند.

اثرات منفی

  • کاهش انگیزه و تعهد تیم
  • احساس ناکامی و ناامیدی در میان اعضای تیم
  • افزایش نرخ ترک کار و کاهش بهره‌وری

راهکار

  • رهبران باید علاوه بر روحیه‌بخشی، به اعضای تیم نشان دهند که موانع و مشکلات را درک می‌کنند.
  • ایجاد فرهنگ بازخورد و یادگیری از اشتباهات.
  • فراهم‌کردن فرصت‌هایی برای موفقیت‌های کوچک که اعتماد به نفس تیم را تقویت کند.

 

جمع‌بندی

خوش‌بینی زمانی که با واقع‌گرایی ترکیب شود، می‌تواند به تیم انگیزه دهد و عملکرد آنها را بهبود بخشد. اما اگر بیش‌ازحد باشد، ممکن است به نادیده گرفتن مشکلات، انتظارات غیرواقعی و سرکوب نگرانی‌های تیم منجر شود. رهبران باید بتوانند بین مثبت‌اندیشی و درک واقعیت تعادل ایجاد کنند تا تیم را به موفقیت واقعی برسانند. استفاده از داده‌های واقعی، گوش دادن به نگرانی‌های تیم و برنامه‌ریزی برای چالش‌های احتمالی می‌تواند به ایجاد یک محیط کاری سالم و موفق کمک کند.

https://jazbacademy.ir/too-much-optimism-hurts-the-team/

جهت دریافت اطلاعات بیشتر در خصوص مشاوره رفتار غیرمنطقی مدیران با کارکنان به صفحه مشاوره مراجعه و یا با ما در ارتباط باشید.

نویسنده: محمد مهدی مصلحی

نکات مهم پایان سال برای مدیران منابع انسانی


منابع انسانی

نکات مهم پایان سال برای مدیران منابع انسانی چیست؟ با نزدیک شدن به پایان سال ۱۴۰۳، مدیران منابع انسانی باید به مجموعه‌ای از نکات کلیدی توجه کنند تا ضمن رعایت قوانین کار، رضایت و انگیزه کارکنان را حفظ و تقویت نمایند. در ادامه، به تفصیل به این نکات پرداخته می‌شود:

۱. پرداخت عیدی و پاداش پایان سال

بر اساس قانون کار ایران، کارفرمایان موظف‌اند در پایان سال به کارکنان خود عیدی پرداخت کنند. میزان عیدی حداقل معادل دو برابر و حداکثر سه برابر حقوق پایه ماهانه است. با توجه به افزایش ۳۵ درصدی حداقل حقوق در سال ۱۴۰۳، حداقل عیدی قابل پرداخت به کارکنان نیز افزایش یافته است. با توجه به پایه حقوق سال 1403 که ۷۱,۶۶۱,۸۴۰ ریال باشد، حداقل عیدی ۱۴۳,۳۲۳,۶۸۰ ریال و حداکثر آن ۲۱۴,۹۸۵,۵۲۰ ریال خواهد بود.

۲. تسویه مرخصی‌های سالانه

مطابق ماده ۶۶ قانون کار، کارگر نمی‌تواند بیش از ۹ روز از مرخصی سالانه خود را ذخیره کند. بنابراین، در پایان سال، مدیران باید اطمینان حاصل کنند که کارکنان از مرخصی‌های استحقاقی خود استفاده کرده‌اند یا حداکثر ۹ روز از آن را به سال بعد منتقل کرده‌اند. در صورت فسخ یا خاتمه قرارداد کار، مطابق ماده ۷۱ قانون کار، مطالبات مربوط به مدت مرخصی استحقاقی به کارگر پرداخت می‌شود.

۳. بررسی و تنظیم قراردادهای کاری

در پایان سال، بازنگری و تمدید قراردادهای کاری اهمیت ویژه‌ای دارد. مدیران باید اطمینان حاصل کنند که تمامی قراردادها مطابق با قوانین جاری و به‌روز هستند و در صورت نیاز، تغییرات لازم را اعمال کنند. این امر به جلوگیری از بروز اختلافات قانونی در آینده کمک می‌کند.

۴. برنامه‌ریزی برای آموزش و توسعه کارکنان

پایان سال فرصت مناسبی برای ارزیابی عملکرد کارکنان و شناسایی نیازهای آموزشی آن‌هاست. مدیران می‌توانند با برنامه‌ریزی دوره‌های آموزشی مناسب، به بهبود مهارت‌ها و افزایش بهره‌وری کارکنان در سال آینده کمک کنند.
https://jazbacademy.ir/end-of-year-tips-for-hr-managers/